Doğum günüm bugün

Selam. Ocak’tan beri yazmamışım. Bugün doğum günümdü. Doğum günlerim genelde hüzünlü geçer, bu sefer mutlu geçti şükür. Bu senem komple hüzünlü geçtiği için de olabilir. Allah bari bugün yüzü gülsün dedi herhalde. 

Yeni yaşıma hevesle girdim. Umutla girdim.

Hem sıradan bir gün gibi hem de mutlu olmayı kovalayarak geçirdim. Pasta üfleyeceğim dedim, şunu bunu istiyorum dedim. Yaptım. Çok riske atmadım yani, kontrol bendeydi genelde.

Ama bir durum var ki beni hem çok şaşırttı hem de çok sevindirdi. Mesainin ilk saatlerinde servis arkadaşım aradı bugün serviste yoktun yerinde misin diye aradım dedi, bir emanet var da onu göndericem dedi. Bugün servise binmemiştim. Yerimdeyim dedim tamam dedi. Bir süre sonra bir kız elinde bir kutuyla geldi. Hiç açmadan koydum dolaba, iş çıkışında o arayan arkadaşa vericem sanıyorum. Aradım aldığımı söyledim. O senin dedi. Selamlaşırız ama çok samimi değiliz, “benim mi? Bana mı aldın?” diye bi şaşırdım. “Yok ben değil, she is the man gönderdi” dedi. Ben şok :) “Nasıl yani? Sen nerden biliyorsun? Nerden tanıyorsun?” falan ne soracağımı şaşırarak bi ton şey sordum. “Sen kimsin biz seninle nerden tanışıyorduk” diyesim geldi. Bi an oturtamadım kafamda. Meğersem onunla okuldan arkadaşmışlar, canım sheistheman bana kutu hazırlayıp arkadaştan rica etmiş bana vermesi için :’) Ben sürpriz diye buna derim:) Günün bombası oldu. Seramik bardaklarında gözüm vardı, bir tane de ondan yollamış canım benim. İş arkadaşlarım da bayıldı. Tekrar teşekkür ederim canım.

Bloggerlığa ara ara mola veriyor olsam da burası ve buradaki arkadaşlıklarım başka. Burayı ve buradaki herkesi gerçekten seviyorum. 

Yazmaya ara verdiğimin de farkındayım, çok boşladım ve huzursuzum. İçimi dökmem, yazmam lazım benim. 

Bu yazıyı girmeden önce, önceki yazılarıma göz gezdirdim. Acaba kitap çıkarsam okunur muydum diye bi düşündüm. Bazen çok iyi konulara değinmişim ama uzatmamışım. Uzun uzadıya yazsam güzel kitap olur okutur kendini aslında diye düşündüm. 

Kısmet. 

36 oldum bugün. Yeni yaşım eskisini aratmasın inşallah. 35 zordu. Komple, baştan sona zordu. Bir çok alandan zorlandım. Aile arkadaş iş aşk. Sürekli bir kafa karışıklığı. Neyse geçti gitti.

Daha çooook yeni yaş yazıları paylaşacağım burada inşallah. Şimdilik gidiyorum. Görüşmek üzere :)

Zümrüdü Anka gibi küllerinden yeniden doğmak

Söylerken ne kadar kolay, yaşarken ne kadar zor. Üstelik seninle aynı yarayı almayanlar asla seni anlayamıyorsa. "Vay be bunun da üstesinden geldi/m" ama bir sor nasıl geldi/m.

İnsan insanı en çok yarasından tanır, ama kendi yarasından diyordu Kemal Sayar, "Yavaşla" adlı kitabında.

Güçlü insanları seviyorum, güçlü kadınları özellikle. Ama güç derken başkasını ezmek, hükmetmek, manipüle etmek anlamında değil. Hem düzgün bir insan olmaya devam edip hem de örnek davranışlar sergileyebilen insanlar güçlüdür bence. Her şeye rağmen, ikiyüzlülere, arkadan iş çevirenlere, aldatanlara, canını acıtanlara, terk edenlere, hayatın tüm karanlık yanlarına rağmen kendin olmaktan, doğru olmaktan vaz geçmeyip dimdik ayakta durup doğru olanı yapmaktan vazgeçmeyen güçlü insanlar... Kendi çıkarına göre değişmeyen, başkasına zarar vermeyi aklının ucundan bile geçirmeyen, merhametli ama yeri gelince de gücünü ortaya koyan, soğukkanlı, mantıklı, iyi kalpli(ama aptal değil) ve güçlü insanlar...

Klasik tema

Selam.

Kullandığım temada ana ekranda fotoğraflar çok bozuk görünmeye başladı, nedenini anlayamadım. Başka tema yükledim onda da resimler çok büyüktü hoşuma gitmedi. Ben de blogger'ın klasik temalarından birini kullanmaya karar verdim. 

Şu an blogum eskisinden daha sıcak geliyor bana, karışık değil, çok resmi değil. İçten, basit. Bakalım ne kadar bununla devam edeceğim. Uzun bir süre değiştirmem en azından inşallah ama pek de sabit kalamayan biriyim belli olmaz benim işler :)

Eskiye doğru biraz gidip dev gibi görünen fotoğrafları küçülttüm ama yayınların sonu gelmiyordu, karşınıza bir anda dev bir fotoğraf çıkarsa kusura bakmayın :))